رواية بعد الغياب , رواية جميلة جدا

من حوالى سبع سنين كنت لسه فى الجامعه وكان المعيد بتاعى معجب بيا وبشخصيتى

واد ايه انا طموحه وبحب اضحك واتكلم لكن جد جدا فى حياتى ومستقبلى

لحد ما فى يوم بعد المحاضره فاجئنى بطلب كنت مستنياه بقالى اربع سنين من اول
لحظه شوفتو فيها

تتجوزينى

معرفتش اخبى انى بحبه ومبسوطه دموعى فضحتنى

وجيه يوم الخطوبه اهلى واهله بس اللى كانو موجودين

وده كان طلبى مكنتش حابه حد يشاركنا اليوم ده غير الناس اللى انا واثقه انهم
هيفرحولنا من قلبهم

كان لابس بدله سوده احدث موديل وانا كنت لابسه فستان روز

بعد ما لبسنا الدبل خرجنا اتعشينا بره وقعدنا بعدها على النيل

قالى انه بيحبنى اتفاجئت انه قالهالى بعد ما قال تتجوزينى وبعد خطوبتنا والمفاجأه الاكبر ان
كأنى سمعتها قبل كده مش اول مره

قررنا انه اول مايوصلنى هيتكلم مع بابا وماما انه يكتب الكتاب وفعلا ده اللى حصل
واتحدد بعد ٣ شهور عشان اكون اتخرجت

نزل ودخلت بعدها اغير هدومى لقيت موبايلى استقبل رساله

تصبحى على خير يا ام نور

ضميت حواجبى على بعض يقصد ايه ب ام نور

نور موبايلى قاطع استغرابى لما لقيت اسمه هو المتصل

الو قصدك ايه ب ام نور

قالى بنتنا انا مش زى الرجاله اللى تقول لا عاوز ولد انا صحيح صعيدى لكن
عاوز بنت اسميها نور

واستمر الكلام عن المستقبل لحد الساعه اربعه الفجر

والدتو اما عرفت انه حدد ميعاد كتب الكتاب زعلت جدا وجت عندنا البيت وقالت لبابا

ابنى محدش هياخدو منى ولا بنتك تفكر انها هتمشى من اول يوم

صحيح ابو مات لكن امه عايشه مش كفايه لفت عليه ف الجامعه

كان سكوت بابا يقلق اكتر من انفعالو سمع كل كلامها ورد بجمله واحده

طول منا عايش ابنك مش ل بنتى

حاولنا كتير نهديه لكن فشلنا ورأيو كان نهائى

وبعد سبع سنين عدو منستش فيها لحظه اللى حصل

اتقابلنا بالصدفه فى نفس المكان اللى كنا فيه ع النيل يوم خطوبتنا

بعد الغياب نفس النظره نفس الاحساس نفس اللهفه

بس يومها مكنتش لوحدى

كان معايا نور بنتى لكن مش بنتو

رواية بعد الغياب

رواية جميلة جدا

روايات بعد الغياب

• صور بعد غياب